Już na początku XX wieku Fundacja Świętego Karola Boromeusza, bo taką nazwę nosił ten kompleks budynków, była najnowocześniejszą placówką medyczną w mieście, z oddziałami chirurgicznym, ginekologiczno-położniczym i internistycznym. Miała także własne laboratorium, kuchnię, piekarnię i pralnię. Na wyposażeniu szpitala był jedyny w tamtym czasie w Szczecinie aparat rentgenowski.

W pierwszym roku działalności w szpitalu przyjęto ponad pięciuset pacjentów. Kolejnymi placówkami, które powstały w kompleksie, były żłobek i sierociniec dla stu dzieci.

Przed głównym budynkiem, w centralnym miejscu ogrodu, siostry ustawiły figurę świętego Karola Boromeusza, która obecnie znajduje się przy wejściu głównym do naszego Instytutu.

Posługa i praca na rzecz potrzebujących i cierpiących cieszyła się dużym uznaniem wśród mieszkańców Szczecina, ponieważ siostry opiekowały się wszystkimi potrzebującymi, bez względu na pochodzenie i wyznanie.

Po wojnie działał tu Szpital Kolejowy, a następnie Szpital Miejski.

Obecnie Instytut Medyczny im. Jana Pawła II w Szczecinie w kompleksie wybudowanym przez siostry boromeuszki prowadzi Szpital Rehabilitacyjny Świętego Karola Boromeusza, Dom Pomocy Społecznej Świętej Rodziny oraz Dom Pomocy Społecznej im. dra Edmunda Wojtyły.